البوم صور

عندما كنت اجلس فى وحيدة فى غرفتى
اترك فى الخارج جميع افراد اسرتى
دارت فى عقلى اسئلة
هل اصبحت هذة الغرفة كل دنيتى
ام كتب عليا ان يصبح الحزن مهنتى
ثم دعيت ربى يصبرنى فى محنتى
وفجأ’ة .........................
وجدت نفسى اقوم
لكى ابحث عن البوم
نعم البوم
انه البوم صور
ابتديت ابدا وافتحه
واول مالقيت فية لقيت صورة لامى
اللى عاشت طول عمرها شايلة همى
أمى اللى من لحمى ودمى
عمرها فى يوم ماتخلت عنى
وقفت جنبى فى محنتى
هونت عليا صدمتى
فبدعى ربنا يباركلى فيها ياامى واختى وصحبتى
وفتحت صورة تانية
لقتها لاحلى دنيا
صورتى انا واصحابى واطفال الجيران
صورة هونت عليا
وفكرتنى بأيام زمان
فيها شوفت شارعنا
اللى فيه كنت اعيش
وشوفت ولاد بلدى
اللى بيقسموا مع بعضهم رغيف العيش
ياريتنى يااحلى دنيا ارجع ليكى
وفيكى اعيش
ولما قلبت لاخر مرة
لقيت صورة فكرتنى بأيام حزينة مرة
لقيت صورة لحبيبى اللى فرقنا القدر
صورة لاغلى الحبايب اللى راح ضحية جنون البشر
وافتقدتة لما مسكت ايدى صورتة
وافتكرت احلى ايامى معاه
وبكيت بأ؟على صوت
ودخلت عليا امى وطلبت منى انساه
ازاى انساه وازاى انا انساااااااه؟؟؟؟؟؟؟؟؟
وقفلت البوم الصور
بعد ماقلب فى قلبى اوجاع الماضى
وقلت لنفسى لازم افكر فى مستقبلى الاتى
لازم انسى دموعى واهاتى
وانسى كمان كل ذكرياتى
وافتح فيكى يادنيا صفحة جديدة من صفحات حياتى
واودع الماضى بكلمة (كفاية لحد كدة ومع تحياتى)

الموضوع الاصلي  من روعة الكون